سوالات متداول سرطان
سوالات پرتکرار کاربران درباره سرطان
سرطان واژه هراس انگیزی است ولی با پیشرفت علم این بیماری درمان پذیر می باشد. که نسبت به گذشته شیوع و بروز بیشتری یافته است. وقوع سرطان در یکی از اعضای خانواده چالشی عظیم برای بیمار و خانواده وی می باشد. بیماری سرطان از سلولهای بدن آغاز می شود، سلول هایی که در حالت طبیعی از دستورهای لازم جهت رشد تکثیر و انهدام پیروی می کنند. اما در برخی موارد دستورالعمل صادره در یک سلول، متبهم و مغشوش شده و سلول رفتاری غیر طبیعی پیدا میکند. این سلول غیر طبیعی رشد میکند و به طرز غیرقابل کنترلی تقسیم می شود و سلول های غیر عادی دیگری را نیز تشکیل می دهد.
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- لرز
- عرق کردن زیاد در شب یا هنگام خواب
- اسهال شدید
- تکرر ادرار یا سوزش ادرار
- سرفه شدید یا گلودرد
درصورت دچار شدن به علائم فوق فوراً با پزشک معالج یا پرستارتان (حتی اگرنصفه شب مجبور شوید) تماس بگیرید و در صورت عدم امکان به بیمارستان مراجعه کنید و خودسرانه داروی تب بر (آسپرین و استامینوفن و…) استفاده نکنید و درصورت تجویز آنتی بیوتیک، طبق دستور پزشک و تا پایان دوره درمان بطور کامل و منظم (سر ساعت) مصرف کنید.
خیر، درمان توسط کارشناسان انجام میشود. پزشک متخصص رادیوتراپی انکولوژی در بعضی از جلسات در صورت نیاز حضور پیدا خواهد کرد.
با توجه به اینکه سرطان در هر سنی ممکن است رخ دهد، احتمال ابتلا به سرطان در کودکان نیز زیاد می باشد. تنها چیزی که می تواند کودکان سرطانی را نجات دهد، تشخیص به موقع سرطان و پیگیری راه های درمان است. اما متاسفانه در برخی از کشورهای کم درآمد و جهان سوم امکانات کافی جهت تشخیص به موقع سرطان و درمان کودکان سرطانی نیست و این خود عاملی است که منجر به آمار بالای مرگ و میر در کودکان می شود. در صورتی که فرزند مبتلا به سرطان دارید، می توانید با مراجعه به متخصصین مربوطه، در راستای درمان فرزند خود اقدام نمایید.
سوالات متداول روشهای درمان سرطان
سوالات پرتکرار کاربران درباره انواع روشهای درمان
شیمی درمانی یک دارو درمانی است که از مواد شیمیایی قوی برای از بین بردن رشد سریع سلول ها در بدن استفاده می شود. شیمی درمانی اغلب در درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا سلول های سرطانی خیلی سریع تر از اکثر سلول های بدن رشد می کنند و تکثیر می شوند. داروهای شیمی درمانی بسیاری در دسترس هستند که به تنهایی یا ترکیبی برای معالجه طیف گسترده ای از سرطان مورد استفاده قرار می گیرند.
رادیوتراپی از جمله روش های درمان سرطان است که در آن سلول های سرطانی با استفاده از تابش پرتو کشته و تومورها نیز کوچک می شوند. تابش پرتو به گونه ای می باشد که با آسیب رساندن به DNA سلول ها مانع از تقسیم سلول های سرطانی می شود.
هورمون درمانی رشد سرطانی را که از هورمون ها برای رشد استفاده می کنند را کند و یا متوقف می کند. هورمون درمانی می تواند برای درمان به تنهایی یا همراه با روش های دیگر درمانی مانند شیمی درمانی یا رادیوتراپی به کار گرفته شود. با این حال، خطرات مرتبط با استفاده از هورمون درمانی وجود دارد. این خطرات به نوع هورمون درمانی، دوز مصرفی، مدت زمان مصرف دارو و خطرات بهداشتی فردی شما بستگی دارد.
براکی تراپی یا پرتودرمانی داخلی، روش درمانی سرطان است که در آن با استفاده از تابش اشعه از داخل بدن، امکان رساندن مقادیر بالای اشعه به بافت تومور فراهم میگردد در حالی که بافت های سالم کمتر تحت تأثیر قرار میگیرند. این روش درمانی میتواند به صورت بستری یا سرپایی انجام گیرد. پرتودرمانی داخلی ممکن است همراه با شیمی درمانی یا رادیوتراپی خارجی برای شما تجویز گردد. درمان در چند جلسه انجام میشود و معمولا چند دقیقه به طول میانجامد. عوارض روش براکی تراپی برای بیماران سرطانی بسیار اندک است.
در براکی تراپی از ایمپلنت های رادیواکتیو نظیر دانه، سیم، کپسول، بالون یا لوله استفاده میگردد. در طی براکی تراپی به روش داخل حفرهای، این ایمپلنتها در داخل حفرهها و فضاهای بدن قرار میگیرند. برای مثال براکیتراپی سرطان دهانه رحم از اینگونه موارد است. در براکیتراپی داخل بافتی، ایمپلنتها در داخل یا اطراف سرطان، داخل بافت قرار میگیرند. براکیتراپی سرطان پروستات از این دست درمانها میباشد.
دارو های مورد استفاده در روش درمان هدفمند سرطان برای حمله به اهداف خاصی مانند گیرنده ها یا پروتئین های سلول های سرطانی طراحی شده اند. هدف از این نوع درمان کند یا متوقف کردن رشد تومور می باشد. این کار از طریق حمله به مشخصه های ژنتیکی سلول که منجر به رشد و تقسیم آن می شوند، انجام می شود. همچنین، این دارو ها ممکن است به درمان های دیگر سرطان مانند شیمی درمانی کمک کنند.
🎗 بنابرین درمان هدفمند به عنوان یکی از پیشرفته ترین روش های درمان سرطان بر خلاف شیمی درمانی که تمام سلول های بدن که رشد سریع دارند را از بین می برد، به طور مستقیم مشخصه های خاصی از سلول های سرطانی را تحت تأثیر قرار خواهد داد که از طریق آزمایش های پیشرفته ژنومیک یا دیگر تست های آزمایشگاهی یا فرآیندهای تشخیصی شناسایی شده اند.
سوالات متداول شیمی درمانی سرطان
سوالات پرتکرار کاربران درباره شیمی درمانی
دوره های شیمی درمانی اغلب هر ۳ هفته است. اما بر اساس بیماری و نظر پزشک ممکن است هر دو هفته تا چهارهفته متفاوت باشد. موارد کمی شیمی درمانی به صورت هفتگی انجام می شود.
عوارضی که ممکن است این داروها در بدن بوجود بیاورند بستگی به نوع دارو و شدت واکنش بدن شما دارد. ممکن است که هیچ یک از این عوارض در فردی دیده نشود و یا اینکه یک یا چند تا از آنها برای دیگری اتفاق بیافتد. دانستن آنها به شما کمک میکند تا در صورت بروز با آمادگی قبلی و با آگاهی آنها را تحمل کنید و با آنها کنار بیایید. نکته مهم آنست که هرگونه عوارض جانبی و علائم غیرطبیعی را به پزشک معالج و پرستار مربوطه فوراً گزارش دهید.
طولانی شدن بیش ازحد این عوارض می توانند موجب گسترش بیماری و مشکل شدن درمان گردد.
شایعترین عوارض شیمیدرمانی عبارتند از:
تهوع و استفراغ، بی اشتهایی، اسهال، یبوست، ناراحتی دهان و گلو، ریزش مو، احتمال عفونت، ناراحتی پوستی، نامنظم شدن عادت ماهانه یا قطع آن، احساس ضعف و خستگی و تنگی نفس، خوابرفتگی و گزگز انگشتان، تورم صورت، دستها، پاها و شکم و خونریزی داخلی. اکثر این عوارض خفیف و موقتی بوده و با طی شدن دوره شیمیدرمانی به طور طبیعی برطرف میشوند اما گاهی لازم است که برای آنها درمان انجام شود.
داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث تغییراتی جزئی مثل لکه های قرمز یا کهیر در محل تزریق داروها، تغییررنگ و کدرشدن پوست و ناخن، خشک شدن، پوسته شدن و خارش در پوست بشود. ممکن است ناخن های شما تیره، زرد، شکننده یا ترک خورده شوند و یا جوش های کوچکی زیر پوست پیدا شود که اکثر اینها به مرور رفع می شود و به درمان خاصی نیاز ندارد.
همانطور که داروهای شیمیدرمانی باعث کاهش گلبول سفید میشود ممکن است گلبولهای قرمز خون (RBC) هم کاهش یابند و چون کار اصلی گلبولهای قرمز، بردن اکسیژن از ریه به بافت های مختلف است کاهش این گلبولها باعث کمخونی شده و به دنبال آن بیمار دچار خستگی (احساس ضعف وخستگی شدید)، سرگیجه (احساس عدم تعادل) رنگ پریدگی، تپش قلب و حتی تنگی نفس میشود. حتماً در صورت مشاهده هر یک از این علائم پزشکتان را در جریان بگذارید.
اگر هر نوع دارو، قرص، شربت، آمپول، کپسول تقویتی و غیرتقویتی مانند مسکنها، داروهای خوابآور، ویتامینها، داروهای مکمل، داروهای گیاهی و… مصرف میکنید حتماً لیست آنها را به پزشک معالج یا پرستار مربوطه اطلاع دهید. بدون اطلاع و اجازه پزشک معالج، خودسرانه هیچ داروی شیمیایی یا گیاهی مصرف نکنید. چون بعضی از این داروها ممکن است اثر داروهای شیمیدرمانی را از بین ببرد. همینطور در مورد تزریق هرگونه واکسن، قبل ازشروع دوره شیمیدرمانی یا پس از پایان آن با پزشک معالج مشورت کنید .
خیر، همه داروهای شیمی درمانی باعث ریزش مو نمی شوند و عوارض داروها با یکدیگر متفاوت است.
همه داروهای سرطان به طور یکسان روی موها تأثیر نمی گذارند.بعضی فقط باعث کم پشت شدن مو می شوند. برخی دیگر ممکن است باعث ریزش کل موها شوند و برخی ممکن است به هیچ عنوان ریزش مو ندهند.
خوشبختانه 4 تا 6 هفته پس از اتمام شیمی درمانی شاهد رشد دوباره مو خواهید بود و طبیعی است که رشد مجدد مو خیلی با سرعت کمتری از ریزش اتفاق می افتد در نتیجه میتوان گفت که همه بیماران که حین شیمی درمانی دچار ریزش مو شده اند پس از اتمام آن شاهد رویش موهای جدید می باشند.
پزشک متخصص انکولوژی بر اساس نوع کانسر و مرحله بیماری، پلن درمانی و نوع داروهای شیمی درمانی را مشخص میکند.
داروهای شیمی درمانی دارای اثرات متفاوت و همچنین عوارض مختلف می باشند و به هیچ عنوان نمیتوان گفت که دارویی که عارضه ریزش مو دارد، تاثیر بیشتری نیز دارد و بالعکس
معمولاً بیاشتهایی در چند روز اول پس از شروع هر دوره شیمیدرمانی یا پرتودرمانی پیدا میشود. برای رفع بی اشتهایی نکات زیر رعایت شود:
- دفعات غذاخوردن را زیاد کنید ولی هر بار مقدارکمی غذای سبک و مغذی بخورید.
- هنگامیکه اشتهای بهتری دارید (معمولاً در اوایل صبح) غذای بیشتری بخورید. از غذاهای حاضری سالم که مورد دلخواه شماست استفاده کنید. • درتهیه و طبخ غذای خوشمزه از دیگران کمک بگیرید.
- در اثر شیمیدرمانی ممکن است اختلالی در پرزهای چشایی پیدا شود و اشتهای شما به گوشت از بین برود. با زدن چاشنیها و سسها به گوشت میتوانید طعم غذا را خوشمزه کنید.
- ترجیحاً مرغ و ماهی را جایگزین گوشت قرمزکنید، یا پوره گوشت بخورید.
- درباره مکملهای غذایی و رژیم غذایی خاص در طول درمان حتماً با پزشک معالج، پرستار و متخصص تغذیه مشورت کنید.
توجه داشته باشید که غذا نخوردن باعث کاهش وزن میشود و کاهش وزن باعث کاهش مقاومت بدنتان شده و بهبودیتان را به تأخیر میاندازد. پس اراده کنید خوب غذا بخورید تا انرژی لازم برای مقابله با بیماری را داشته باشید. رژیم غذای سالم و مناسب در بدست آوردن توانائی و بازسازی بافت و بهبود حال عمومی بیمار و در نهایت درمان کامل بیماری وی کمک میکند. هر هفته خودتان را وزن کنید و درصورت کاهش وزن به پزشک اطلاع دهید.
بعضی داروهای شیمیدرمانی ممکن است باعث خشکی و یا زخم دهان و اطراف گلو شود و یا در فرو دادن غذا یا جویدن اشکالاتی بوجود آورد. رعایت نکات زیر میتواند به حل این مشکل کمک کند:
- روزانه داخل دهان را به دقت کنترل کرده و موارد التهاب و هرگونه پلاکهای سفید روی زبان، ته گلو، آبسههای لثه و سایر نقاط دهان و دندان، خلط و گرفتگی صدا را به پرستار و پزشک معالج اطلاع دهید. با پزشک خود در مورد مراجعه به دندانپزشک صحبت کنید .
- ازمواد غذایی سفت و خشک مثل بیسکوئیت و چیپس به علت اینکه به بافت دهان آسیب میزند استفاده نکنید. مایعات مغذی و غذاهای نرم و پوره که به راحتی جویده و بلعیده میشود بخورید.
- غذاهای پخته را در مخلوط کن به صورت مایع درآورید تا مصرفش آسانتر شود، از مخلوط کن برای تهیه پوره ها استفاده کنید .
- آبنبات بدون قند با تکه های یخ، بستنی، آدامس کم شیرین استفاده کنید.
- آب میوه ترش و اسیدی ننوشید .
- خوراکیهای آبدار مثل شیر، ماست، بستنی، املت، فرنی، حلیم، سوپ، آب گوشت، پوره میوه بخورید.
- از مصرف غذاهای ترش و شور، خیلی سرد یا خیلی گرم خودداری کنید، به غذاهایتان ادویه تند و نمک زیاد نزنید.
- ازمصرف نوشابه های حاوی الکل و همینطور سیگار پرهیز کنید.
- دهان و لثههایتان را تمیز نگهدارید. برای جلوگیری از بوی بد دهان از آدامس استفاده کنید.
- دندانها و لثه ها را بعد از هر وعده غذایی مسواک کنید. از مسواک نرم و خمیر دندان مناسب استفاده کنید و دندانهایتان را به آرامی مسواک بزنید.
- در صورت داشتن دندانهای مصنوعی، بهتراست بعد از هر وعده غذا آن را از دهان درآورید و با مسواک بشوئید.
- روزی چند بار با محلول آب نمک ساده (سرم نمکی) یا محلول رقیق جوش شیرین غرغره کنید و دهانتان را بشوئید.
- اگر داخل دهان و لثهها زخم یا عفونت مشاهده کردید، از پزشک معالج درمورد دهان شویه مناسب و داروهای تسکین دهنده درد سؤال کنید.
- از دهان شویه الکلدار (کلروهگزین) استفاده نکنید و اگر میخواهید از دهانشویههای گیاهی یا حاوی فلوراید استفاده کنید با پزشک معالج و دندانپزشک مشورت کنید.
شیمی درمانی باعث تخریب سلول های سرطانی می شود. گاهی همین اتفاق برای سلول های دفاعی بدن هم روی می دهد که البته موقتی و گذرا است. کاهش گلبول های سفید احتمال عفونت های باکتریایی و قارچی را زیاد می کند به همین خاطر بهتر است هر نوع ایجاد زخم مثل تاتو یا بوتاکس در دوره ی شیمی درمانی انجام نشود یا با تایید بهترین متخصص شیمی درمانی در تهران و در مقطعی که سطح گلبول های سفید پایین نیست انجام شود.
موارد غیر اورژانسی بهتر است به تعویق بیافتد. ولی در موارد الزامی، پس از هماهنگی با پزشک معالج و انجام آزمایش انعقادی و بررسی سطح گلبول سفید خون و پالکت می توان اقدامات دندانپزشکی را به راحتی انجام داد.
بعضی مطالعات نشان داده اند که مصرف این موارد به رشد سلول های بدخیم بیشتر کمک می کنند تا به افزایش سلامت بیمار ولی مطالعات بیشتری نیز وجود دارد که استفاده از این مواد را طی شیمی درمانی و پرتودرمانی بلامانع می داند.
علاوه بر این در بیماران مبتلا به سرطان معده که طی عمل جراحی معده برداشته می شود و جذب مواد غذایی دچار اختلال می شود، نیاز به داروهای مکمل وجود دارد ولی در درمان سرطان های دیگر مانند سرطان پستان اصولا نیازی به مصرف داروهای تقویتی نیست.
مصرف استامینوفن یا استامینوفن کدئین بلامانع است ولی برای سایر داروها بهتر است با پزشک متخصص شیمی درمانی مشورت شود.
🎗 پس از اتمام شیمی درمانی در موارد نیاز استفاده از هر داروی تجویز شده بلامانع است.
ابتدا لازم است دلیل نیاز به مصرف آنتی بیوتیک بررسی گردد. گاهی عوارض شیمی درمانی مانند یک بیماری عفونی تظاهر می کند که ناشی از کاهش شدید گلبول های سفید است و نباید آن را به حساب یک عفونت ساده گذاشت و پس از بستری باید آنتی بیوتیک شروع شود. لذا باید در این موارد با پزشک متخصص انکولوژی مشورت شود.
واکسن انواع مختلفی دارد بعضی از آن ها میکروب یا ویروس ضعیف شده هستند. این نوع واکسن ها را در دوره انجام شیمی درمانی نباید استفاده کرد. گروه دیگر، میکروب یا ویروس کشته شده هستند که مشابه انواع زنده آن ها باعث تحریک سیستم ایمنی بدن می شوند و بدن را نسبت به آن میکروب یا ویروس مقاوم می کنند. استفاده از این نوع واکسن در شیمی درمانی خطری ندارد ولی باید توجه داشت که چون در شیمی درمانی بدن دچار ضعف ایمنی می شود کارایی این گروه از واکسن ها هم کاهش می یابد و ممکن است استفاده از آن ها بی فایده باشد. از این رو لازم است قبل از تزریق هر نوع واکسنی از پزشک معالج کسب تکلیف شود.
زنانی که تحت شیمی درمانی سرطان پستان قرار می گیرند ممکن است در اثر داروهای شیمی درمانی دچار قطع عادت ماهیانه شوند که می تواند به صورت موقت و گاهی دائمی باشد. احتمال ایجاد یائسگی بعد از شیمی درمانی در زنان بالای ۳۵ سال و زنان دارای اختلال قاعدگی بیشتر است. به همین خاطر افرادی که خواهان بارداری بعد از اتمام درمان سرطان هستند، باید قبل از شروع درمان، مشاوره باروری انجام دهند تا با روش های مختلف به حفظ قدرت باروری آن ها کمک شود.
علی رغم اینکه ذکر می شود در بارداری حتی الامکان نباید از دارو استفاده کرد ولی بعد از سه ماهه اول بارداری می توان از شیمی درمانی استفاده کرد و ممنوعیت مطلق ندارد. اما در سه ماهه اول بارداری استفاده از داروهای شیمی درمانی ممنوع است و باید از روش های جایگزین استفاده گردد.
خیر؛ لازم است در این دوران شیردهی قطع شود.
خیر؛ برای همراهان حاضر مشکلی ایجاد نمی شود.
الزامی نمی باشد ولی بهتر است طی دوران شیمی درمانی درحد امکان از رفت و آمد در محیط های پر ازدحام خودداری شود و یا از ماسک استفاده شود.
در صورتی که حیوان خانگی تحت مراقبت دامپزشک باشد و علائم بیماری نداشته باشد، ممانعتی وجود ندارد و برای بیمار عارضه ای ایجاد نمی کند.
سوالات متداول رادیوتراپی سرطان
سوالات پرتکرار کاربران درباره پرتودرمانی
رادیوتراپی بسته به اینکه چه کاربردی دارد این امکان را دارد که تعداد جلسات متفاوتی داشته باشد. که این مورد به نوع تومور و میزان پیشرفت تومور و محل تومور نیز بسیار بستگی دارد. به همین دلیل تعداد جلسات رادیوتراپی می تواند از یک جلسه تا ۳۰ الی ۴۰ جلسه باشد.
- متخصص رادیوتراپی: پزشک مسئول درمان است و مسئول نظارت بر عملکرد سایر اعضای تیم رادیوتراپی و تایید آنها است. پزشک رادیوتراپی انکولوژی ممکن است از درمانهای دارویی نیز علاوه بر رادیوتراپی یا به جای آن بهره ببرد.
- کارشناس رادیوتراپی (رادیوتراپیست): کارشناسان مجرب و آموزش دیدهای هستند که درمان روزانه شما را انجام میدهند.
- فیزیسیست بالینی: متخصصین فیزیک پزشکی هستند که در همکاری با پزشک رادیوتراپی انکولوژی وظیفه طراحی فیلدهای درمانی را بر عهده دارد.
- سایر اعضای تیم: بسته به نوع تومور، ممکن است تیم درمانگر شامل متخصص روانشناسی، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و یا متخصص فیزیوتراپی، متخصص دهان و دندان، متخصص تغذیه و… باشد.
هزینه درمان سرطان بسته به نوع درمان، تعداد جلسات درمان متفاوت است و بر اساس مصوبات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی میباشد. هزینه قطعی درمان پس از تکمیل طراحی درمان و برنامه ریزی مشخص خواهد شد.
- واکنش های پوستی
- بی اشتهایی
- تورم ناحیه
- درد
- ریزش مو در زیر بغل (رادیوتراپی پستان)
- گلودرد
- خستگی
- درد در غدد لنفاوی
- تغییر در شکل و رنگ پوست
- حساسیت روی دنده ها
- عوارض جانبی دیررس
- تهوع و استفراغ
🎗 سعی کنید غذا را به مقدار کم و دفعات بیشتر از سه وعده غذایی معمول استفاده کنید. (به عنوان مثال شش بار در روز ولی به مقدار کم)
🎗 مصرف مایعات، نیم ساعت قبل یا بعد از غذا میتواند کمک کننده باشد ولی در حین غذا ترجیحا مایعات ننوشید.
🎗 از مصرف غذاهای محرک، پر ادویه، سرخ شده، چرب و دیرهضم بپرهیزید. غذاهای داغ یا پر عطر و بو میتواند این حالت شما را تشدید کند. در این حالت میتوانید پس از کمی سرد شدن غذایتان را میل کنید و چاشنی های پرعطر و بو، به غذایتان اضافه نکنید.
🎗 بهتر است قبل از پرتودرمانی شکم، حداقل به مدت یک ساعت معده خالی باشد.
🎗 درصورتی که مشکل شما تهوع صبحگاهی است سعی کنید یک ساعت پس از برخاستن از خواب، اولین وعده غذایی را میل کنید.
🎗 خوردن غذاهایی که دوست دارید و بودن در جمع عزیزان و دوستان میتواند این حالت را بهبود دهد.
🎗 آبنبات های خوشطعم یا قرص نعنایی در صورت تمایل میتواند کمک کننده باشد. (آبنبات های ترش و محرک در صورت وجود زخمهای دهانی بهتر است مصرف نشود)
🎗 در صورتیکه زخم یا مشکلات دهانی ندارید میتوانید آبلیموی ترش تازه و آبغوره و چاشنی های ترش همراه غذا صرف کنید.
🎗 در صورت احساس تهوع، میتوانید در هوای آزاد چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید روی فعالیت یا فکر مطلوبی تمرکز کنید تا ذهنتان از موضوع منحرف گردد.
🎗 هم صحبتی با دوستان و نزدیکان، شنیدن موسیقی و دیدن برنامه ها و فیلم های شاد و مفرح و مورد علاقه، میتواند از احساس تهوع بکاهد.
🎗 رعایت بهداشت دهان و دندان میتواند حالت تهوع را کاهش دهد.
🎗 اگر تهوع شما آزاردهنده و مکرر بود، میتوانید به پزشک متخصص رادیوتراپی مراجعه کنید تا در صورت لزوم برای شما دارو تجویز شود.
التهاب و قرمزی پوست در ناحیه درمان کاملا طبیعی است. این حالت ممکن است مانند حالت آفتاب سوختگی و قرمزی، خشکی، تیره شدن و پوسته پوسته شدن تظاهر کند و در مناطق و پوست های حساس میتواند مانند سوایر سوختگی ها تاول یا ترشح ایجاد کند. این تغییرات حدود ۲ الی ۴ هفته پس از شروع درمان بسته به حساسیت پوست و نوع پرتو و طرح درمان میتواند بروز کند.
🎗 بدون اینکه روی تغییرات جزیی پوستتان تمرکز کنید و مدام نگران آن باشید مراقب تغییر حالت پوست خود باشید.
🎗 لباس های تنگ و چسبان در ناحیه درمان نپوشید. سعی کنید از لباس های کتان، پنبه ای، نخی و گشاد در ناحیه درمان استفاده کنید.
🎗 از مالدین و خاراندن و خراشیدن ناحیه درمان اکیدا خودداری کنید.
🎗 پوست ناحیه درمان را در معرض تماس با هیچ ماده فیزیکی (فلزات و بدلیجات) یا شیمیایی (پودر، عطر، مام، لوسیون های پوستی و…) قرار ندهید.
🎗 از مصرف کرم ها و لوسیون یا عطر و دئودورانت و اسپری یا پماد در این ناحیه خودداری کنید.
🎗 در مواردی که پزشک متخصص انکولوژی، لوسیون یا کرم و پماد مخصوصی برای شما تجویز می کند در همان روز و به همان میزان و طریقه تجویزشده استفاده کنید. بهترین زمان مصرف ترجیحا بلافاصله پس از هر جلسه پرتودرمانی است. بطوری که در مراجعه جلسه بعدی پرتودرمانی، بقایای کرم روی ناحیه درمان باقی نماند. مصرف خودسرانه پمادها یا لوسیون های ترمیم کننده می تواند وضعیت پوست شما را بدتر کند.
🎗 از تراشیدن مو در ناحیه درمان خودداری کنید. استفاده از ماشین های اصلاح که موها را کوتاه میکند بلامانع است.
🎗 سعی کنید منطقه درمان در معرض تابش نور مستقیم خورشید قرار نگیرد و از لباس پوشیده یا کلاه، بسته به ناحیه درمان استفاده کنید.
🎗 از سردکردن و گرم کردن (کمپرس یخ یا کیسه آب گرم) و هر تحریکی در ناحیه درمان خودداری کنید.
🎗 از شستشوی مکرر ناحیه درمان اجتناب کنید.
🎗 میتوانید با آب ولرم حمام کنید و ناحیه درمان را با دست و صابون بچه بشویید، از لیف و کیسه و حوله سفت استفاده نکنید.
پوست ناحیه درمان را در معرض مواد شیمیایی مانند پودر، عطر، مام، لوسیونهای پوستی و… قرار ندهید.
از مصرف کرم ها و لوسیون یا عطر و دئودورانت و اسپری یا پماد در این ناحیه خودداری کنید.
در مواردی که پزشک متخصص انکولوژی، لوسیون یا کرم و پماد مخصوصی برای شما تجویز می کند در همان روز و به همان میزان و طریقه تجویزشده استفاده کنید. بهترین زمان مصرف ترجیحا بلافاصله پس از هر جلسه پرتودرمانی است. بطوری که در مراجعه جلسه بعدی پرتودرمانی، بقایای کرم روی ناحیه درمان باقی نماند. مصرف خودسرانه پمادها یا لوسیون های ترمیم کننده می تواند وضعیت پوست شما را بدتر کند.
بعضی از بیماران مبتلا به سرطان که پرتو درمانی میشوند، نگرانند که بدنشان بعد از دریافت این درمان اشعه داشته باشد. نگرانی آنها در این رابطه است که ارتباط فیزیکی نزدیک با سایرین، دیگران را در معرض تشعشعات قرار دهد. جواب کلی برای این نگرانی این است که ارتباط فیزیکی مشکلی ندارد.
بافتی که بر روی آن درمان صورت گرفته است بعد از اتمام جلسات پرتو درمانی تشعشعی را در خود نگه نمیدارد بنابراین بیمارانی که رادیوتراپی دریافت می کنند، لازم نیست نگران انتقال تشعشعات به نزدیکانشان و عوارض پرتودرمانی برای اطرافیان باشند.
در هر جلسه درمانی، ابتدا شما گان بیمارستانی میپوشید و به اتاق درمان وارد میشوید. سپس با کمک کارشناسان رادیوتراپی در همان موقعیتی که در جلسه شبیهسازی قرار داشتید قرار میگیرید و وسایل بیحرکت کننده در جای خود قرار داده میشوند. سپس کارشناسان رادیوتراپی تنظیمات دستگاه مربوط به تصویربرداری و درمان را انجام میدهند و با خروج آنها از اتاق، تصویربرداری و درمان انجام میشود. تیم درمانی در طول درمان به طور دائمی به درمان شما از طریق دوربین نظارت دارند.
خیر، در هر جلسه درمانی همانند زمان انجام سیتی اسکن چیزی احساس نخواهید کرد.
در مراکز پیشرفته برای اطمینان از عدم تغییر موقعیت بیمار و جابه جایی وی نسبت به سیتی اولیه، در هر چند جلسه از بیمار تصویربرداری به عمل میآید. این موضوع دقت درمان را افزایش میدهد و البته کمی نیز به زمان درمان میافزاید. نوع و میزان نیاز به تصویربرداری توسط پزشک شما تعیین میشود. جلسه اول درمان مهم ترین جلسه درمان است که در آن تنظیمات مربوط به موقعیت بیمار انجام شده و مشابهات موقعیت درمانی با تصاویر شبیه سازی مقایسه میشود، بنابراین جلسه اول طولانی ترین جلسه درمانی است.
خیر، درمان توسط کارشناسان رادیوتراپی انجام میشود. پزشک متخصص رادیوتراپی انکولوژی در بعضی از جلسات در صورت نیاز حضور پیدا خواهد کرد.
بله، میزان فعالیت شما به حال عمومی تان بستگی دارد. با توجه به ارزیابیهای انجام شده، پزشک و تیم درمانتان در این زمینه به شما توصیه های لازم را خواهند کرد.
در رادیوتراپی، اشعه فقط چند دقیقه در هر جلسه درمانی به بیمار تابانده میشود و هیچ گونه ماده تشعشع زایی وارد بدن بیمار نمیشود و هیچ بخشی از بیمار یا لباس هایش رادیواکتیو نخواهد شد. بنابراین بودن در اطراف بیمار، هیچ خطری برای سایرین، از جمله کودکان و خانمهای باردار، نخواهد داشت.
از دکتر میرزایی مقدم بپرسید
فرم زیر را پر کنید!